Характарыстыка тынкоўкі.Нанясенне дэкаратыўнага раствора Каменныя тынкоўкі завуць мармуровымі, бо запаўняльнікам у іх у асноўным служыць мармуровая дробка. Гэтыя тынкоўкі ўжываюць для аздаблення сцен, калон, цокаляў і іншых частак будынкаў. Яны імітуюць фактуру прыроднага каменя: мармуру, граніту, вапняка, туфу. Каменныя тынкоўкі - самыя дарагія і працаёмкія ў выкананні, але вельмі трывалыя. У каменных штукатурках растворы цвярдзей терразитовых, наносіць іх цяжэй. Звычайна раствор наносяць тынкавай кельняй у адзін, два або тры пласта, што залежыць ад таўшчыні накрывки - за адзін прыём вырабіць пласт таўшчынёй 10...15мм немагчыма. Растворы каменных штукатурок, гэтак жа як і терразитовых, наносяць на падрыхтаваную паверхню. Спачатку робяць обрызг, затым праз 0,5...2ч, як толькі ён згусне, на яго наносяць пласты грунта, якія выраўноўваюць і ўшчыльняюць. Калі ў нанесеным грунце апынулася вялікая колькасць ракавін, можна зрабіць з раствора з дробным запаўняльнікам накрывку, якой варта добра загладзіць полутерком або злёгку зацерці таркай. Нанесены раствор каменнай тынкоўкі змочваюць вадой на працягу 6...8сут. У першы дзень змочваюць па 3...4 разу, у наступныя дні - па 5...6 раз. Затым тынкоўку перастаюць змочваць і даюць ёй просохнуть на працягу 1...2сут. Пасля гэтага прыступаюць да выпрабавальнай апрацоўкі паверхні на невялікім участку. Калі пры апрацоўцы наковкой дробка ад удару не расколваецца, а вминается ў тоўшчу раствора, значыць, тынкоўка не набыла дастатковай трываласці і яе трэба яшчэ вытрымаць. Калі пры выпрабавальнай наковке дробка расколваецца, а раствор абсыпаецца, можна прыступаць да апрацоўкі тынкоўкі. |
|
|
|
